جهان از بيليون‌ها کهکشان تشکيل شده است که هر کدام از آنها از بيليون‌ها ستاره، گرد و

خاک و گاز تشکيل شده است، که همه‌ي اينها به وسيله‌ي نيروي گرانشي در کنار همديگر

قرار مي‌گيرند. کهکشان‌ها در سراسر عالم پراکنده شده‌اند، و داراي سايز و اندازه‌ي بسيار

بسيار بزرگي هستند. بايد توجه داشت که تمام کهکشان‌ها شبيه يکديگر نيستند و هر کدام

از آنها شکلي مخصوص به خود دارند.

در سال 1926 ميلادي منجم معروف، ادوين هابل تصميم گرفت که کهکشان‌ها را بر اساس يک

طرح منطقي گروه‌بندي کند. او مي‌توانست اين تقسيم‌بندي را بر اساس رنگ کهکشان‌ها

انجام دهد، زيرا کهکشان‌ها داراي رنگ‌هاي مختلفي هستند؛ که اين موضوع را مي‌توانيد در

تصويري که توسط تلسکوپ فضايي هابل گرفته شده است و به تصوير فراژرف هابل معروف

است، ببينيد
.

 

همچنين مي‌توانست اين تقسيم‌بندي را بر اساس سايز کهکشان‌ها انجام دهد، به اين صورت

که کهکشا‌ن‌هاي کوچک را "کهکشان‌هاي کوتوله" و کهکشان‌هاي بزرگ را "کهکشان‌هاي

عظيم الجثه" بنامد

اما هابل تصميم گرفت که اين تقسيم‌بندي را بر اساس تفاوت شکل ظاهري کهکشان‌ها انجام

دهد.ما چهار نوع کهکشان در اطراف خودمان مشاهده مي‌کنيم. که اين به معني اين هست

که چهار نوع اصلي کهکشان وجود دارد.

الف) کهکشان‌هاي بيضوي

ب) کهکشان‌هاي مارپيچي

ج) کهکشان‌هاي مارپيچي ميله‌اي

د) کهکشان‌هاي نامنظم

نمودار زير تمام تقسيم‌بندي‌هاي کهکشا‌ني را در خود نشان مي‌دهد. همان طور که در اين

نمودار مشخص است گروه S0 حد فاصل بين کهکشان‌هاي بيضوي و مارپيچي مي‌باشد. اين

نمودار به Hubble Tuning Fork Diagram معروف است

کهکشان  راه شیری

نوار شیری رنگی است که در شبهای تیره در نواحی بدون آلودگی نوری در آسمان دیده میشود.این نوار در حقیقت مکان هندسی ستارگان تشکیل دهنده قرص کهکشان ما است که از آسمان به طور دو بعدی دیده میشود.

بازوهای کهکشان راه شیری

این کهکشانی است مارپیچی و متناهی که بخشی از گروه کهکشان های همجوار میباشد. این کهکشان یکی از میلیاردها کهکشان بر جهان قابل مشاهده است.

کهکشان راه شیری به دلیل فضای میان ستاره ای که سطح کهکشان را پر کرده است درخشندگی نسبتا کمی دارد که همین امر مانع میشود که ما مرکز روشن کهکشان را ببینیم وبه دلیل آلودگی نوری دیدن آن از هر نقطه شهری یا برون شهری سخت است.

صفحه ستاره ای راه شیری در حدود 100000 سال نوری قطر دارد و ضخامت آن به طور میانگین 1000سال نوری است. تخمین زده شده که کهکشان راه شیری 200 بیلیون و یا احتمالا بالای 400 بیلیون ستاره دارد.

صفحه ستاره ای لبه تیزی ندارد و شعاع آن تا جایی است که هیچ ستاره ای وجود ندارد. کهکشان راه شیری بسیار حجیمتر از آن است که قبلا تصور میشد.

جرم کهکشان ما در حال حاضر مشابه با جرم بزرگترین کهکشان همسایه آندرومدا در نظر گرفته میشود. جدیدترین و دقیقترین سرعتی که برای چرخش کهکشان در نظر گرفته میشود در حدود 254 کیلومتر بر ثانیه است.